سلام... فكر ميكنم شما براي نوشتن اين مطلب به همه جوانب آن توجه نكردين و كمي با عجله و مطلق گرايانه به قضيه نگاه كردين و حكم صادر كرديد... براي استفاده از دستورات ديني بزرگان بايد شرايط زماني و مكاني آنرا هم در نظر گرفت. بايد توجه كرد كه در صدر اسلام آيا كسب و كاري در اجتماع مخصوص بانوان وجود داشته يا نه؟ آيا اصلا زنان در اجتماع حضور نداشتند و كاملا محروم بودند؟ آيا در جنگها و در شغل پرستاري مجروحين نقشي نداشتند؟ مساله بعدي هم اينكه چرا ما فكر ميكنيم نفس حضور زن در جامعه باعث فساد و فحشا مي شود؟ آيا در زمانه حاضر محروم كردن زنان و زنداني كردن آنها در خانه همه مشكلات ما را حل خواهد كرد؟ بهتر است كه در اين مسائل به دستورات علماي آگاه زمانه مانند امام خميني و رهبر انقلاب و شهيد مطهري توجه كنيم و كمي بهتر و دقيق تر درباره مسائل امور خانواده و زنان مطلب بنويسيم. به هر حال از توجه شما به اين مسائل تشكر مي كنم و اميدوارم كه ناراحت نشده باشيد. يا علي مدد
