نمی دانم چطور دسته ای نسنجیده می گویند : علت پیدایش تشیع تنها یک موضوع سیاسی است و ربطی به دین ندارد ، ولی این سخن اشتباه است : زیرا علت این پیدایش یک موضوع دینی بوده و این موضوع هیچ رابطه نزدیک یا دوری با سیاست نداشته است و پیدایش تشیع از رفتار و گفتار پیمبر اسلام سر چشمه می گیرد .
رفتار پیغمبر نسبت به علی
1ـ یکی این که علی را برای مشاورت و برادری خود برگزید و او را از ابتدای طفولیت تحت تعلیم و تربیت خود در آورد، و مطابق میل خود، آن حضرت تعلیم فرموده و هیچگاه در زندگی خود حضرت امیر را مورد مؤاخذه و اعتراض قرار نداد .
2ـ همچنین علی بن ابی طالب علیه السلام در ساعات مهم وکارهای مشکل، نماینده پیغمبر اسلام بود .
3ـ علی سوره برائت را در موسم حج ابلاغ نمود.
4ـ پیامبر گرامی ایشان رابرای کشتن "عمروبن عبدود" و "مرحب" انتخاب فرمود .
5ـ علی را برای نفرین کردن به نصارای نجران به همراه همسر او، فاطمه و فرزندانش حسن و حسین انتخاب کرد .
6ـ علی بود که پا را روی شانه رسول خدا نهاده و بت ها را شکست.
7ـ علی بود که با رسول خدا در زیر یک کساء قرار گرفت.
آری، اینگونه منقبتها که قابل شماره نیست، منحصر به آنحضرت است و هر گاه یکی از این مناقب را یکی دیگر از اطرافیان پیغمبر داشت ، هیاهو بر پا کرده طبلها نواخته ، پرچمها برافرشته و فریاد را به آسمانها می رسانند .
گفتار پیغمبر نسبت به علی :
نباید فراموش کرد که رسول خدا به مناسبتهای زیادی تصریح به فضلیت وخلافت علی نمود .
اولین سخن حضرت رسول اکرم درباره علی هنگام نزول آیه " و انذر عشیرتک القربین " بود زیرا رسول اکرم سی نفر را از طائفه خود جمع آوری نموده و از غذای تهیه شده صرف کردند، سپس رسول خداد فرمود:
"علی وزیر و وصی و وارث من است . علی بعد از من خلیفه من بر شما است و باید از او اطاعت نموده به سخنان او گوش فرا دهید."
آخرین سفارش آن حضرت ( درباره خلافت علی بن ابیطالب داستان غدیر خم است که علی را بالای دست بلند کرده و) فرمود " من کنت مولاه فهذا علی مولاه " هر کس من صاحب اختیار او هستم علی صاحب اختیار اوست. بین اولین سخن آن حضرت و آخرین سفارشش نسبت به حضرت امیر سفارشهای مختلفی است :
رسول خدا به علی می فرمود تو نسبت به من مانند هارونی نسبت به موسی (که وزیر و یاور او بود) و همچنین داستان " علی مع الحق و الحق مع علی " و حدیث ثقلین و احادیث دیگری که در کتابهای اهل سنت نقل شده و آن احادیث را دانشمندان امامیه جمع آوری نموده و دهها کتاب می گردد و چندین مرتبه چاپ شده و در دست علاقه مندان قرار گرفته است.
من دانشمندی از اهل سنت را ندیده ام که در نقل روایات ولایت و وصی بودن حضرت امیر اعتراض کرده باشد، بلکه خودشان را به زحمت انداخته و ولایت (که در روایات بوده) که باید به حکومت و سلطنت معنی شود به دوستی و اخلاص تفسیر کرده و وصی بودن را منحصر به کفن و دفن نموده اند.
هیچ شکی نیست که اگر یکی از اینگونه احادیث درباره دیگر اصحاب صادر شده بود با آب طلا نوشته و شرحها بر آن می نوشتند.
با این بیان اگر شیعیان داد دوستی علی را می زنند ، و می گویند رسول خدا تصریح فرموده است و می گویند :باید علی از گناه معصوم باشد ، همه بخاطر اطاعت رسول خدا است . آن حدیث که می فرمایند " لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار" و حدیث "علی مع الحق و الحق مع علی " است.
اینگونه احادیث است که مورد اعتماد ما شیعیان قرار گرفته و علی را دوست می داریم. با داشتن اینگونه احادیث راهی برای گمان و تخمین باز نمانده و نمی توان از راه عاطفه و تعصب و یا تقلید و وراثت سخن گفت، با این مقدمه سبب تشیع موضوع دین و فرمانبرداری از رسول است و مربوط به سیاست نیست بلکه مربوط به علم است و هیچ ربطی به هوی هوس ندارد.
پینوشت.................................................................................
ماه رجب است و من دلم نیامد که مطلبی درباره مولا علی علیه السلام ننویسم ، البته این فقط گوشه ای از فضیلت های مولا بود که به قول یکی از علما اگر تمام دریا مرکب و تمام درختان قلم میشدند باز هم نمیتوانستیم فضیلتهای ان حضرت را بیان کنیم.
پینوشت 2...............................................................................
خوانندگان عزیز ، پست قبلی ام هنوز ادامه دارد ، این پست را به احترا م مولا علی علیه السلام گذاشتم ، پس منتظر ادامه پست قبلی ام در پست بعدی ام بعد از مراسم اعتکاف باشید.