14 قرن است که ما مسلمانان در خوابیم، سرگردان و سراسیمه هستیم و افکار و اندیشه های ما را زینت ها دنیوی به خود مشغول کرده ، ولی از آن طرف می بینیم که دشمنان ما از نظر علمی و تکنولوژی پیوسته پیشرفت می کنند.
ما را استثمار می کنند و خون ما را می ریزند ، ثروت های ما را غارت می کنند و وقتی می گوییم چرا ؟ می گویند شما عقب افتاده اید، ما باید شما را متمدن سازیم شما حیوانات درنده ای هستید که باید رام شوید!!!!
زبان درازی انان همه به خاطر این است که آنها به دستوراتی که اسلام داده بود عمل کردند ولی ما بسیاری از اوامر الهی را رها کردیم .
بیشتر از این توضیح نمی دهم چرا که کسی که اهل اندیشه باشد، فقط اشاره کافی است .
ولی امروز ما از خواب بیدار شدیم ، ولی چه بیداری! شروع کردیم به کف زدن و فریاد وحدت سر دادن و فکر کردیم که فقط با چند کنفرانس یا چند تا شعار، می توانیم امت را به سوی وحدت دعوت کنیم .
من از روزی که به دنیا امدم، به گوشم واژه وحدت را می شنوم، ولی الان که چند دهی از عمرم می گذرد ، هیچ ترسیم و خیالی هم از وحدت در ذهنم نمی بینم.
حال فرض کنیم وحدت هم پیدا شود ، با این فقر و بی سوادی چکار کنیم؟ اگر بخواهیم با این وحدتمان استعمار گران را نابود کنیم در حالیکه خودمان از آنها سلاح هایی می خریم که برای نابود ساختن مسلمانان و فرزندان ملتهای اسلامی مورد استفاده قرار میگیرد ، چگونه می توانیم وحدت داشته باشیم.
بگذار بگویم و بنالم از سرنوشت مسلمانان در افغانستان که خداوند بر آنها منت نهاد و بر کفار پیروزشان کرد ولی دوباره به جان هم افتادند و زنان و کودکان را به قتل رساندند و همه جنایت ها توسط دست نشاندگان کفار انجام گرفت.
بگذار برای شما از سرنوشت مسلمانان در یوگسلاوی (بوسنی) بگویم که نیروهای کفر به آنان هجوم کردند و در پی نابودی کاملشان از اروپای شرقی بر آ مدند .
بگذار از وضعیت مسلمانان هند ناله کنم که الان شاهد آن هستیم که چگونه نوامیسشان مورد هتک و مورد هجوم قرار می گرفت تا جایی که برخی زنان علویه مسلمان مانند حیوانات در بازارها به فروش می رسند .
بگذار بگویم و بنالم از وضعیت شیعیان پاکستان که زیر چکمه های وهابیون و کفار له میشنوند و هیچ کس یه دادشان نمیرسد
از مسلمانان اتیوپی ، سومالی، سودان و آفریقای سیاه چه بگویم که روزانه هزاران نفر از گرسنگی می میرند در حالی که گربه ها و سگ های اروپایی بهترین و لذیذترین غذاها را تناول می کنند !! کرامت مسلمین زیر پا له می شود و لگد مال میگردد در حالی که گروه های دفاع از حیوانات ، مانند قارچ می رویند .
این مطلب درست است که در وحدت قدرت هم شرط است ، ولی باید در نظر داشته باشیم که باید هر یک از عناصرش قدرت داشته باشند و اگر تمام عناصرش ضعیف و بیمار باشند، وحدتشان جز مرض و بدبختی نتیجه ای نخواهد داشت.
حال باتوجه به این موضوع چگونه کسی به سوی وحدت روی آورد در حالی که گرسنگی و بیماری مشغولش کرده .
سلام و درود خداوند به مولا علی علیه السلام که می فرماید :" نزدیک است که فقر ، به کفر بیانجامد و اگر فقر مردی بود او را به قتل می رساند."
پینوشت................
واقعا در هفته ی وحدت ، چه چیزی را میخواهیم اثبات کنیم؟!