ّآه سوختم . آتش گرفتم، به دادم برسید، مادر جان ! خدایا... دستم قطع شده است. چشمم را بیرون آورده اند ، ای عزرائیل بفریادم برس...!
نور دیده ام کشته شد، فرزندانم یتیم شدند ، آه بدن فرزند عزیزم ریز ریز شدو زیر دست و پای لشکریان لگد کوب گردید ...
بوی کباب می آید، نه، بوی مخلوطی از بریان شدن گوشت و سوختن استخوان است، به همراه این بو ، ناله و شیون می آید . هر کجا بساط کباب پهن شده باشد فریاد سرور و شادی همراه دارد ولی این بوی کباب همراه ناله وفریاد ، همراه گریه و زاری ، همراه شور و شیون است.
آه اشتباه کردم ، این بوی بریان شدن برادرم ، بوی سوختن نور دیدگانم ، بوی کباب شدن طفل نازنینم ، بوی نابودی کشتی ستمدیده بینواست.
پدر جان ، من گرسنه ام ، کو غذای شب ما ؟ کو کفش لباسی که وعده دادی؟ کو مخارج تحصیل من ؟ بگو چه کنم ؟ تا کی در مقابل اطفال همسایه و اقوام سربزیر باشم؟
_ نور دیده ام چه کنم ؟ بگو چه کنم ؟ کمرم زیر بار قرض و مالیات خم شده است . نور چشمم . من در آستانه ورشکستگی هستم . عزیزم اگر من می توانم روی تورا ببینم و صدای گرم تو را بشنوم ، برای این است که ورشکستگی من هنوز اعلام نشده. من باید فرار کنم و از دیدن روی تو محروم باشم ...
آه طفلم نیامد . جوان خوش خط و خالم نیامد. مرا به فراق خود مبتلا کرد.
می دانم به دست جاسوسان کشته شده یا دست به خودکشی زده و خود را از بیکاری و فقر نجات داده ؟ آه خوابم تمام شد . قدرتم از دست رفت ... .
واقعاً متاسفم ، واقعاً متاسفم برای این ملت عرب نشینی که هر روز سبیل خود را با یک روغنی چرب می کند .
مگر این مردمانی که فریادشان از عراق ، فلسطین، سودان ... بگوششان می رسد ، هم زبانشان نیستند مگر آنان عرب ، و از یک نژاد نیستند ؟! پس چطور حاضر می شوند که با دشمنان آنان، که دشمنان خودشان نیز هستند دست در یک کاسه ببرند.

نمی دانم ، نمی دانم ، آنها تا کی می خواهند گوشها وچشم های خود را به روی حقایق ببندند و با دشمنان هم زبانشان ، هم سفره شوند .
ز هه کی ! خبر نداری ، آنان اگر شراب ، زن ، ثروت و مقام برایشان جور باشد ، دیگر ، دیگران و دوست و فامیل ، برایشان مهم نیست ، دیگر نمی گویند که او که تادیروز ، شما را تحریم می کرد و به شما حق زندگی نمی داد و می گفت : عرب باید نابود شود ، دست جلوشان دراز کرده و به آنها ، به اصطلاح ، اظهار محبت می کند !.
آخر تاکی، تاکی، تاکی؟؟؟!!!
پینوشت...............................................................................
در اعتراض به سفر بوش به اروپا مردمش این چنین واکنشی از خود نشان می دهند و مردم کره جنوبی در اعتراض به واردات گوشت از امریکا تظاهرات بر پا میکنند و حتی مردم خود کشورش در اعتراض به کارهای دولت ساکت نمی نشینند و تحصن می کنند ولی سال گذشته که بوش به عربستان سفر کرد این چنین واکنشی و مردمش که اینگار هیچ اتفاقی نیافتاده از کنار این موضوع راحت میگذرند .